Dlaczego moje włosy wypadają - wizyta u trychologa

Heyka.

Jak pisałam niedawno, w końcu udało mi się znaleźć na śląsku gabinet trychologiczny, gdzie zapisałam się na wizytę.

W progu powitał mnie Pan, co było nowością, choć wiedziałam, że w gabinecie pracuje i mężczyzna i kobieta (małżeństwo). W żadnym wypadku nie przeszkadzało mi to oczywiście, dobry lekarz to lekarz, nie dzielimy ich na płcie.

Na początku wywiad ogólny i pytania typu:

jakie zostały podjęte kroki i działania w związku z wypadaniem,

jakie przyjmuję leki,

czy palę,

czy jestem w ciąży,

czy mam alergie,

czy w mojej rodzinie występowało łysienie,

jakie zabiegi na włosach (trwała, farba) były robione i kiedy,

choroby skory, choroby przewlekłe i.t.d...

Zostały mi zakwalifikowane ogólnie włosy jako przeciętne (czyli ani cienkie, ani grube) i podobno wcale nie mam ich mało.

Po krótkim wywiadzie i opowiedzeniu o mojej przypadłości doszło do tego, na co czekałam!! Badanie trichogramem!! Na prawdę, nawet nie wiecie, jak się cieszyłam, że ktoś w końcu obejrzy moją skórę głowy. Jednakże spodziewałam się, że dzięki temu badaniu dojdziemy do przyczyny wypadania i pieczenia. Ale niestety....

Wszystko dokładnie widziałam na ekranie, więc żadnej ściemy Pan mi nie sprzedawał. Moja skóra, prócz tego, że lekko się przetłuściła, była po prostu czysta. Może ciut przesuszona, ale czysta - bez śladu łupieżu, zaczerwienień, podrażnień czy czegokolwiek niepokojącego. Niepokojącego, jeśli chodzi o skórę. Gorzej z włosami, które jednak były w większości lekko zaczopowane, albo oblepione łojem u podstawy. Nie jest to jednak ani nadmierny łojotok, ani ŁZS, ani AZS. Taka po prostu moja przypadłość, być może wynik genów, być może złego wymycia głowy, albo spocenia się w nocy. Muszę bardziej czyścić skórę. Faktem jest, że gdy szoruję wypada więcej włosów, więc staram się być delikatna - chyba za delikatna :(

Dodatkowo, co jest dla mnie bardzo niepokojące, to to, że nie znaleźliśmy praktycznie żadnych nowych włosków. Po prostu ich nie ma. Ok, był jeden... Tylko jeden, mały, cienki i bardzo jasny. Włosy ani nie rosną mi na długość, ani nie pojawiają się nowe. To straszne. Dla mnie to jest po prostu przykre i przerażające jednocześnie.

Po obejrzeniu skóry nastąpiło badanie cebulek. Zostało mi wyrwane kilka włosów. Nie bolało. Bolało to, co zobaczyłam. 50% z nich nie posiadało cebulek - włosy po prostu się złamały, nawet nie pękły, co po prostu się ukruszyły. 20% włosów było w porządku - ładna, zdrowa cebulka i aż 30% to włosy z cebulką dystroficzna (małą, uszkodzoną, zniszczoną, po prostu chorą).

Wynik jest powiedzmy nie tyle jednoznaczny, co dał obraz, w która stronę iść, aby szukać przyczyny wypadania - to nie w skórze głowy tkwi problem, ale w organizmie. Cebulki są niedożywione, chore i płytko osadzone. Nie odżywiają włosów, które potrafią się łamać już u nasady. Na nic zdadzą się maski i oleje, jeśli wewnątrz, w krwi jest coś nie tak - brak witamin, niedotlenienie, choroba...

Wiecie, ja już bym chyba wolała chorą skórę głowy i widoczna przyczynę, niż takie coś, bo to wypadanie może być objawem czegoś na prawdę poważnego, a ja się cackam z klakami, zamiast zrobić porządne badania (mam tylko morfologię, która wyszła ok). Muszę zrobić badania na Selen, TSH, FT3, FT4, AntyTPO, Estrogeny, DHEA, Progesteron i Androstendion. Czyli w skrócie - tarczyca i hormony. Praktycznie wszystkie płatne, ale porozmawiam z moja ginekolog, może niektóre da się refundować.

Co z grzybicą i piekącymi miejscami? Nie wiem, nikt nie wie, bo tam po prostu nic nie ma - zdrowa, normalna skóra, taka jak na całej głowie. włosy te same co wszędzie. Łupieżu i zaczerwienień brak - tak samo jak innych zmian. Tam NIC nie ma! Jedyną słuszną i 100% odpowiedź odnośnie grzybicy da mi w tym momencie tylko wymaz. Obecnie mam tylko dwa piekące miejsca, ale pieką mnie praktycznie calutki czas. Jeśli w ciągu tygodnia się to nadal nie uspokoi (wzięłam się za Nizoral i Clotrimazol), to chyba zrobię to badanie na grzyba, bo innego wyjścia nie mam.

Skórę głowy mam nawilżać - najlepiej kolagenem, który na szczęście w domu posiadam. Nie powinnam obecnie stosować żadnych wcierek bez spłukiwania. 

Jeśli interesuje Was jak wgląda jedno  z moich piekących miejsc, to zrobiłam ostatnio zdjęcie. Jest to tak jakby końcówka mojego przedziałka, na czubku głowy:

I co, tak podsumowując, wiem, że nic nie wiem. Ale to niczyja wina, a badanie było przeprowadzone dobrze - na własne oczy widziałam, że skóra jest ok, a cebulki są zniszczone i niedożywione. Nadal muszę szukać przyczyny wypadania, tym razem w sobie. Wewnątrz siebie.

Jeśli badania nic nie wykażą (sama nie wiem czy wolę takie rozwiązanie, czy ujawnienie przyczyny i tym samym jakiejś choroby) nie pozostaje mi nic innego, jak kuracja przeciwko wypadaniu - taka porządna, wieloetapowa, długa. Nie żadne ampułki z apteki czy kozieradka. 

Pan był ogólnie bardzo miły, słuchał mnie, odpowiadał na pytania. Leków ani witamin nie przepisał - bo mam i te które mam, wystarczą (Vitapil, E, D3, B oraz ostatnio kolagen doustny). Nie namawiał mnie od razu na kuracje, które przeprowadzają w gabinecie. Najpierw polecił zrobić badania, bo jeśli coś mi dolega - w pierwszej kolejności mam zająć się zdrowiem, a potem dopiero naprawiać włosy. Zupełnie inaczej niż na drugiej wizycie u dermatolog, kiedy wręcz wmawiała mi, ze jej zabiegi to jedyny ratunek dla włosa. 

Jedyne, co rozważam jeszcze, to stres. Taki, który mi wyszedł po około trzech i pół roku - wiązało się to z bardzo osobistymi sytuacjami, gdzie praktycznie towarzyszył mi on od rana do wieczora, plus potem jeszcze sesja, obrona magistra i parę innych nieciekawych sytuacji. I tak to sobie w tym stresie żyłam przez prawie rok. Podobno takie wypadanie spowodowane stresem może pojawić się nawet do 5 lat po stresowych sytuacjach. 

No, zobaczymy. Obecnie jestem po umyciu włosów. Naliczyłam ich ponad 90...